Het langverwachte interview met Chistina De Witte (aka Chrostin)

Onder andere over haar nieuwe journalistieke werk bij Flair magazine

 

Christina is begonnen als cartoonist bij het tijdschrift Flair. Toen zij 21 jaar was, bracht zij haar eerste boek uit: Sommige meisjes houden niet van roze’. Volgens de achterflaptekst dé survivalgids die je nodig hebt om de puberteit en het leven door te komen. Hoewel ik al heel lang niet meer tot de doelgroep behoor, bladerde ik met plezier door hoofdstukjes als Tattoos, do’s en dont’s;  Food coma’s en Food Baby’s; Help ik werd gecatfisht; Wat je moet doen als iemand gepest wordt… om er maar een paar te noemen. De tekeningen lieten me doorbladeren en doorbladeren, want het omzetten van herkenbare situaties en moeilijke onderwerpen in treffende comics is en blijft de corebusiness van Chrostin.

Intussen is Christina De Witte als journalist aan het werk bij Flair, maar ze blijft ook de huiscartoonist van dienst. In een van de julinummers las ik een interview van haar hand met Average Rob, een vriend die bekend werd met hilarische Photoshopbeelden (inderdaad hilarisch, ook hier behoor ik niet echt tot de doelgroep, vrees ik ?) Onderwerp van gesprek was een gezamenlijke hobby: TikTok. Na afloop vatte Chrostin de meest opvallende uitspraken samen in de voor haar zo karakteristieke cartoons. In het midden van de tekeningen zit cowboy Average Rob op een steigerend paard, terwijl zijn uitspraak ‘TikTok is de Wild West van sociale media’ van de pagina afspat.

Na de samenwerking van de Boekwinkelblog met Christina de Witte waarbij ze onder de naam Chrostin vormgaf aan de bookcomic en het logo, mocht ik enkele vragen stellen in een online interview.

Handig om te weten: de eerste ontmoeting  Christina vond plaats in een in Artenova bij een Inspiratiecafé, georganiseerd door Best Pittig Mechelen (Markant vzw is de overkoepelende organisatie) waarbij #Shedidit werd voorgesteld. Dit platform richt zich op jonge ondernemende vrouwen met diverse culturele achtergronden. Christina heeft Belgisch/Thaise roots en trad op als een van de Leading Lady’s.

 

Vragen van Boekwinkelblog aan Chrostin

 

 

Is de naam Chrostin enkel een spelletje met de letters van je naam of zit er nog een andere betekenis achter?

Het is eigenlijk een grappig verhaal: mijn jongere broertje heeft die naam voor mij verzonnen toen ik een webshop (19 jaar) wou starten met handgemaakte T-shirts en totebags. Het ondernemende zat er dus al van kindsbeen in. Toen ik besefte dat een webshop veel meer legale regelingen vereist, ben ik ermee gestopt. Ik liet de ‘shop’ vallen van Chrostinshop en ging verder als Chrostin. Een paar maanden later bedacht ik: “Hey, hoe ‘n leuke naam voor een webcomic is Chrostin eigenlijk?”, en zo geschiedde.

 

Bij het Inspiratiecafé had je het over een nieuw boek, een roman dit keer. Kun je hier al meer over vertellen? Zal Chrostin hierin ook een rol spelen, met andere woorden komen er ook tekeningen in?

Dat idee staat al een tijdje op de planning, inderdaad. Maar door Miss ‘Rona heb ook ik alle plannen met drie maanden moeten opschuiven. Voor deze graphic novel (een beeldroman, dus) ging ik normaal gezien op reis naar Thailand. Alles hangt dus nog af of ik in november op onderzoekreis mag of niet… 

 

Je doet vaker voordrachten zoals die in Artenova afgelopen februari. Waar en voor wie?

(Buiten coronatijden) geef ik hier en daar een lezing. Ik ben hier zeer selectief in, omdat ik altijd heel veel werk steek in mijn presentaties. Soms gaat het over belangrijke thema’s zoals ‘pesten’, maar ook over luchtigere thema’s zoals ‘social media’. Alles hangt af van de doelgroep en/of ik affiniteit heb met de organisatie die me boekt. Gelukkig doe ik de regelingen niet meer alleen, maar heb ik een goeie manager die al dat praktisch werk verlicht. 

Heb je voor ‘Sommige meisjes houden niet van roze’ presentaties in boekhandels gedaan? Is er een speciale boekhandel die je in de schijnwerpers wilt zetten?

Wel signeersessies. 

Ik zou graag een extra spotlicht willen schijnen op ‘Salvator’ in Mechelen. Het is een klein, maar kwalitatief boekwinkeltje niet zo ver van bij mij. Ze hadden ook een kat die in de winkel rondliep en ik zag die soms in de etalage slapen. Jammer genoeg is die overleden, maar ik heb denk ik al een ander katje gespot intussen. 

 

Krijg je vaak reacties op je cartoons die elke week in de Flair verschijnen?

Gelukkig alleen maar goeie. Het fijne is dat ik iedereen week carte blanche krijg voor mijn verhalen. De ene comic is natuurlijk wel beter dan de andere, maar elke week kan je niet evenveel inspiratie hebben. 

 

Ik herinner me dat je je uitgever Van Halewyck prees voor… dat ben ik vergeten. Kan je een concreet voorbeeld geven wat je zo aanspreekt in de samenwerking?

Van Halewyck heeft altijd een goed oor naar wat de auteur zelf wil. Je hoeft nooit iets te doen tegen je zin. Ik heb geen exclusiviteitscontract bij hen, maar het blijft mijn favoriete uitgeverij. Bovendien hebben Julie Verhaert (de uitgeefster en mijn contactpersoon) en ik een heel goed gesprek gehad over hoe zij zich meer kunnen inzetten op diversiteit zonder het als een soort marketingstunt te aanschouwen.

 

Wat vind je van het concept van de Boekwinkelblog (de BWB)? 

Geweldig! Ik vind het altijd moeilijk om goeie boeken te vinden. Ironisch genoeg lees ik zelf niet zo heel graag. Niet omdat ik het niet wil, maar omdat mijn aandachtspanne echt kort is. Ik merk zelf dat ik maar moeilijk vooruitga in een boek, hoe interessant ik het ook vind. Ik heb nog maar weinig boeken in mijn leven uitgelezen. Ik hou wél van boekenwinkels. En snuisteren in boekenwinkels. Waar ik bijvoorbeeld veel inspiratie uithaal zijn kunstboeken of geschiedenisboeken. 

* NB om misverstanden te voorkomen: De BWB is niet in het leven geroepen om boekentips te geven. Met onze informatie richten we ons op boekwinkels, auteurs en boekenliefhebbers met als voornaamste doel: het lezen van papieren boeken promoten. Natuurlijk kunnen dat soms boekentips zijn.

 

– Je wilt een voortrekkersrol spelen in het protest tegen racisme, kun je iets zeggen over de manier waarop je dit wilt aanpakken?

Of ik een voortrekkersrol heb, weet ik niet. Je kan die niet zomaar toe-eigenen. Wat ik wel weet, is dat ik zelf heel m’n leven lang tegen racisme heb moeten vechten. Feit dat we midden in een revolutie zitten, betekent op persoonlijk vlak heel veel. Daarnaast wil ik gewoon blijven strijden tegen het onrecht in de wereld. En dit is een eerste stap: praten met mensen en bedrijven om te laten zien hoe het beter kan. Ik heb geen schrik meer om mijn mond open te trekken als ik zie dat iets verkeerd loopt. Of dat nu mijn vorige school, huidige werkgever of eigen familie is, maakt me niet uit. We zitten in een momentum. Maar wanneer niks nog zeker is, zijn alle mogelijkheden open. 

Dankjewel, Christina, en sorry dat het een tijdje heeft geduurd voor ik je antwoorden had verwerkt in een blogartikel. Veel succes met alle uitdagingen die je aangaat, door jouw energie en spirit zullen we nog vaak van je horen!